En toen… Werd mijn nieuwe huis steeds meer een thuis! Hoe dat komt? Stoffering!
Ik moet toegeven, ik had een beetje een dipje. Er moest overal wel wat gedaan worden en mijn nieuwe huis voelde dus nog niet als thuis. Dit kwam omdat de bank een paar weken later dan verwacht geleverd werd en dat bleek ik dus bijzonder slecht te trekken. Ten eerste omdat ik hem gezien de moeite met leveringen echt ruim op tijd had besteld maar dus niet ruim op tijd genoeg. Dit werd vervolgens ook niet gecommuniceerd, niet fijn. Ten tweede omdat het non stop klussen direct na de verhuis er even inhakte. Ik had twee weken vrij genomen maar vloog na mijn drukke werkdagen direct in standje verhuis, precies toen het ook ineens 30 graden werd in Nederland. Gevolg: ik was uitgeblust. En kon dus niet eens neerploffen op een bank of dat ontspannende gevoel ervaren van ‘ahh even chillen thuis’. Een avondje relaxen werd in de praktijk even aan de eettafel zitten en genieten van de akoestiek van een lege, holle ruimte. Dat is niet ‘fijn thuis zijn’ zoals ik daar zoveel waarde aan hecht en blijkbaar echt gevoelig voor ben, het helpt mij echt opladen!
Voor zover mijn klaagzang, want mijn humeur werd goed opgekrikt door de levering van 123jaloezie een paar weken terug. Zij communiceerden wél, en hoe! Dat vond ik al super. Ik werd goed op de hoogte gehouden van de status van mijn order (vooraf een handige inmeetinstructie en mooie stalen, mails bij productie, testen, versturen). Bij de levering bleek ook direct hoe ontzettend degelijk de producten waren: supergoed ingepakt en je zag en voelde gelijk dat de kwaliteit gewoon goed was. Dan krijg je gelijk weer zin om aan de slag te gaan! Al is het alleen al om te voorkomen dat niet iedere voorbijganger mijn treurige avondjes aan de eetkamertafel in een verder nog lege woonkamer kon aanschouwen via de erker ;-).
Ik bestelde namelijk 3 vouwgordijnen voor in mijn erker. Ik heb een hoop stalen toegestuurd gekregen wat de keuze reuze maakte én gemakkelijker. Omdat ik veel in hetzelfde kleurenpalet werk kwam de keuze voor de kleur nauw: je wilt een zelfde tint maar niet dat dingen gaan vloeken. Ik koos voor een semitransparante stof ‘Provance’ in de kleur ‘Mocca’. De linnenlook van deze stof sprak mij erg aan en ik vond hem precies beige genoeg: niet te geel, niet te donker, niet te bruin, niet te licht. De kozijnen had ik inmiddels geverfd (matzwarte lak ‘Soft Black’ van Vestingh) dus ik hing ze gelijk op. Ook dat was zo gepiept en is echt prima zelf te doen. En wat een make-over! De mate van transparantie is precies goed, de zwarte rails en ketting zijn super van kwaliteit en zelf de baleinen bevatten niet van die simpele knoopjes aan de onderkant maar handige, transparante balletjes die je kunt stellen. Ik werd er dus helemaal gelukkig van. Is dat stom? Ik vind van niet! Mooie producten en fijne bedrijven maken voor mij ook echt het ‘fijn thuis zijn’ gevoel. Dan is het misschien wel grappig dat ik iedere keer wanneer ik nu binnenstap intens geniet van de aanblik van mijn vouwgordijnen maar toch mooi om te merken dat ik blijkbaar heel gelukkig ook kan worden van alledaagse dingen ;-).
Voor iedereen die nu dus trouwens een stuk moeilijker binnen kan kijken: sorry. Maar hé, je kijkt nu wel tegen hele mooie vouwgordijnen aan, ook leuk toch?!
Liefs,
Stephanie
Volg je mij al op Instagram, Facebook en/of Pinterest? Vind ik gezellig!
(Deze blog is in samenwerking met 123jaloezie.nl geschreven.)